استفاده از روش پاراکر در تعیین حداقل فشار امتزاجی و مقایسه ی نتایج با روش تحلیلی

Authors

سیدفؤاد آقا میری

دانشکده فنی و مهندسی، گروه مهندسی شیمی ، دانشگاه صنعتی اصفهان

abstract

حداقل فشار امتزاج پذیری $(m m p)$ مفهومی کلیدی در طراحی و اجرای فرایند ازدیاد برداشت به روش تزریق امتزاجی است. در این تحقیق محاسبات $m m p$ با استفاده از دو روش تحلیلی و پاراکر انجام، و نتایج حاصله با داده های تجربی مقایسه می شوند. در روش تحلیلی محاسبات تبخیر ناگهانی منفی برای نفت مخزن و گاز تزریقی انجام و خط بست های اولیه و تزریقی که توسط خط بست های متقاطع به یکدیگر مرتبط می شوند، تعیین می شوند. حداقل فشار امتزاج پذیری، فشاری است که براثر آن طول یکی از خط بست های نفت اولیه تا تزریقی صفر شود. در روش دوم با توجه به تعریف $m m p$ به عنوان پایین ترین فشاری که در آن کشش سطحی بین دو فاز صفر می شود، این کمیت براساس محاسبه ی کشش بین سطحی با مدل پاراکر تعیین می شود. محاسبات به روش تحلیلی با استفاده از معادلات حالت $p r$ و $m n m$ انجام می شوند. نتایج به دست آمده از مدل تحلیلی با روش آزمایشگاهی لوله قلمی، و نتایج حاصل از مدل پاراکر با روش امحاء کشش سطحی $(v i t)$ مقایسه می شود. بررسی انجام شده درمورد تأثیر ترکیب گاز تزریقی نیز نشان گر آن است که حضور اجزاء میانی در گاز تزریقی می تواند در کاهش $m m p$ مؤثر باشد.

Upgrade to premium to download articles

Already have an account?login

similar resources